Pętle to jedne z najpopularniejszych konstrukcji w każdym języku programowania. W Pythonie przyjrzymy się dwóm konstrukcjom: for oraz while. Każda ma swoje preferowane zastosowania, ale pierwsza z nich jest dużo popularniejsza.
Wiemy już, jak wyglądają podstawowe typy danych w Pythonie i jak działają zmienne. Pora na instrukcje warunkowe. Porozmawiamy o instrukcjach if – else – elseif, operatorze warunkowym oraz o najbardziej charakterystycznej cesze Pythona – obowiązkowych wcięciach w kodzie.
Zmienna jest jedną z najpopularniejszych koncepcji w świecie programowania. W Pythonie należy ją traktować jak nazwę przypisaną do obiektu. Nie definiujemy jej typu, ani też nie deklarujemy jej przed pierwszym użyciem. Po prostu przypisujemy wartość (obiekt) do nazwy:
Przyszedł czas na sprawdzenie podstaw Pythona w praktyce (nawiasem mówiąc nie znam skuteczniejszej metody nauki). Wykorzystamy do tego wspomnianą wcześniej sesję interaktywną. Po jej uruchomieniu zobaczymy mniej więcej coś takiego:
Jeśli korzystacie z systemu operacyjnego z rodziny Linux, Python jest już najprawdopodobniej zainstalowany w systemie. Może to być jednak druga (gałąź 2.X), a nie trzecia (3.X) wersja języka, dlatego zalecam sprawdzić, czy Python 3 jest dostępny.
Z Pythonem w wersji trzeciej zetknąłem się jakieś 3-4 lata temu. Potrzebowałem narzędzia, które w szybki sposób będę mógł zmusić do skutecznego przetwarzania dużej ilości danych tekstowych. Wybór okazał się trafny, ponieważ już w ciągu kilku dni zacząłem pisać dość nietrywialne skrypty, korzystające intensywnie z biblioteki standardowej Pythona.